Ovim standardom se specificiraju procedure za pravovremeni prenos podataka i upravljačkih informacija od jednog korisničkog entiteta linka za podatke do nekog ravnopravnog korisni¬čkog entiteta, kao i između više entiteta linka za podatke koji formiraju davaoca usluga distributivnog linka za podat¬ke, kao i struktura sabirnice DLPDU-ova koja se koristi za prenošenje podataka i upravljačkih informacija protokolom iz ovog standarda i njihov prikaz kao jedinice podataka fizič¬kog interfejsa. Ovim, drugim izdanjem koje predstavlja tehničku reviziju zamenjuje se prvo izdanje ovog standarda. Glavne pro¬mene u odnosu na prethodno izdanje su povećanje broja podrža¬vanih uređaja (511 umesto 254), uvođenje identifikacije verzije komunikacije, dodavanje mehanizma za raspoređivanje udaljenih adresa, uvođenje proširenja parametra za parametar adresiranja (32 bita umesto 16 bitova), restrukturiranje kojima se defini¬še status i upravljanje i dr.
