Osmomartovski tim bilding ISS-a

Osnaživanje žena, izjednačavanje njihovih prava sa pravima muškaraca, odnosno rodna ravnopravnost, ne samo da su tema svakog Međunarodnog dana žena unazad sto i više godina nego je to i jedan od ciljeva održivog razvoja Ujedinjenih nacija. Imajući u vidu odnos broja žena i muškaraca među zaposlenima, Institut za standardizaciju Srbije većinom čine upravo pripadnice lepšeg pola, jedna od njih je i na čelu Instituta, a u najvišem rukovodstvu zastupljene su ravnopravno sa muškarcima.

U skladu sa dosadašnjom tradicijom da ovaj dan na neki način posveti damama, Institut je i ove godine za Dan žena organizovao tim bilding „Beograd ispod Beograda“. Poučeni starom latinskom izrekom da je istorija učiteljica života, uz našeg vodiča Zorana Nikolića, novinara i autora knjige „Beograd ispod Beograda“, imali smo priliku da upoznamo neke manje poznate detalje iz burne istorije glavnog grada i da se, slušajući o tajnama i veštinama naših predaka, i kao tim osnažimo.

Počev od Spomenika zahvalnosti Francuskoj, obišli smo Rimski bunar, građevinu nastalu pre tri veka, za koju je i Hičkok nakon obilaska rekao da predstavlja pravu inspiraciju. Nakon toga je usledio silazak u veliki podzemni bunker iz vremena Informbiroa, koji je do 2008. godine bio potpuna tajna za sve goste Beogradske tvrđave. Čak je i ulaz bio maskiran i niko nije mogao ni da pretpostavi da se na tom mestu nalazi bitan punkt protivvazdušne odbrane. Za mnoge je najupečatljiviji deo izleta bio obilazak Velikog barutnog magacina – veštačke pećine stare oko 300 godina, u kojoj se danas nalaze najstariji rimski spomenici iz perioda od 1. do 4. veka. Među njima je i Jonin sarkofag s kraja 3. i početka 4. veka, koji je pronađen u Beogradu, na Dorćolu, 1885. godine. Predstavlja arheološki dokaz prisustva hrišćanstva na prostoru Beograda i nazivaju ga i „Beogradskim svetim kamenom“.

Kraj ovog obilaska bio je rezervisan za vinski lagum u Karađorđevoj ulici, koji je nekada služio rečnim trgovcima kao skladište. Tu su smeštali robu pristiglu Savom i Dunavom, a potom je liftom dizali na Kosančićev venac. Uz boemske priče našeg domaćina i njegovo uzbudljivo pripovedanje, svi prisutni su na trenutak zaplovili u neka davna vremena i ma koliko da se do tog trenutka činilo da svoj Beograd već dobro poznajemo, posle ovog obilaska ga niko od prisutnih više neće gledati istim očima.