Ovim međunarodnim standardom se utvrđuje metoda za određivanje vremena isticanja boja, lakova i srodnih proizvoda koja se može koristiti za kontrolu konzistentnosti. Utvrđene su četiri posude za isticanje sličnih dimenzija, ali sa prečnicima otvora od 3 mm, 4 mm, 5 mm i 6 mm. Date su dve metode za proveru da li su posude za isticanje istrošene ili pohabane (videti Prilog A). Posude za isticanje sa zamenjivom mlaznicom nisu obuhvaćene ovim međunarodnim standardom zato što nisu dobijene bliže tolerancije materijala koji se ispituje prema mlaznicama. Često korišćene posude za isticanje koje se uranjaju takođe nisu obuhvaćene ovim međunarodnim standardom. Uopšte, fabričke tolerancije za takve posude za isticanje su veće nego za posude za isticanje utvrđene ovim međunarodnim standardom. Zato je preciznost određivanja vremena isticanja pomoću posuda za isticanje uranjanjem manja nego onda kada se koriste posude za isticanje utvrđene ovim međunarodnim standardom (videti tačku 9). Metoda je ograničena na ispitivanje materijala čija se tačka prekida isticanja od otvora posude za isticanje može odrediti sa sigurnošću. Ova tačka se zbog efekata usporavanja teško određuje i reprodukuje kod materijala kod kojih je vreme isticanja blizu gornje granice opsega merenja (100 s).
