Ovom tehničkom specifikacijom utvrđuje se metoda ispitivanja za određivanje otpornosti prema gubitku materijala usled habanja asfaltnih mešavina koje se koriste kod zastora kolovoznih konstrukcija puteva ili aerodroma izloženih velikim naponima smicanja. Ovi naponi smicanja na kontaktnoj površini između pneumatika i kolovoza mogu biti posledica skretanja vozila. Usled tih napona smicanja na površini tih slojeva uočava se gubitak materijala. Obično se ispitivanje vrši kod asfaltnih slojeva sa visokim sadržajem šupljina ispunjenih vazduhom (na primer, porozni asfalt), ali se takođe može primeniti i na ostale asfaltne mešavine. Uzorci za ispitivanje mogu da budu ili proizvedeni u laboratoriji, ili izvađeni iz kolovoza. NAPOMENA Ispitivanje je razvijeno u cilju određivanja otpornosti prema gubitku materijala usled habanja površinskih slojeva kojima se smanjuje buka, kod kojih je gubitak materijala normativni kriterijum oštećenja. Ispitivanje se takođe može vršiti kod ostalih mešavina za površinske slojeve sa velikom otpornošću prema trajnim deformacijama. U slučaju da mešavina ima slabu otpornost prema trajnim deformacijama tokom ispitivanja se mogu pojaviti kolotrazi. To može uticati na rezultate ispitivanja.
