Zahtevi i smernice za merenje ugljeničnog otiska proizvoda

Globalno zagrevanje je sve veći problem planete i, kako je objavljeno u jednom od prethodnih izdanja „Nature Climate Change”, ukoliko emisija gasova staklene bašte nastavi da raste sadašnjim trendom, do 2100. godine 74% svetske populacije biće izloženo smrtonosnim toplotnim talasima. Jedino rešenje da se ovakve prognoze ne ostvare jeste smanjenje ugljeničnog otiska proizvoda, ali se pre toga mora utvrditi kako se on meri. Upravo u tom cilju Međunarodna organizacija za standardizaciju (ISO) objavila je prošle godine standard kojim se uspostavljaju zahtevi i smernice za kvantifikaciju ugljeničnog otiska proizvoda (CFP), koji je u januaru ove godine ISS preuzeo u nacionalni sistem standardizacije – SRPS EN ISO 14067:2019. Ovaj standard će svim organizacijama pružiti globalno dogovorene principe, zahteve i smernice za proračun ugljeničnog otiska proizvoda i omogućiti im bolje razumevanje načina na koji ga mogu smanjiti.

Zahvaljujući njemu, organizacije će moći preciznije da sagledaju koji deo proizvodnje, na primer, doprinosi većem ugljeničnom otisku i da potom preduzmu odgovarajuće mere za njegovo smanjenje. Ukoliko su, recimo, sirovine, glavni uzrok većeg ugljeničnog otiska, mogu započeti istraživanja sa drugim sirovinama ili ako je uzrok transport, mogu istražiti dobavljače ili distributere koji su im bliži, i sl.

SRPS EN ISO 14067:2019 je deo ISO 14060 serije standarda za kvantifikovanje, praćenje, izveštavanje i validaciju emisije gasova staklene bašte kako bi se podržala ekonomija niske emisije ugljen-dioksida.