Ovim dokumentom se daje metoda za određivanje proračunskih vrednosti čvrstoće stakla pri savijanju. On pruža opštu metodu proračuna i uputstvo za nosivost na bočno opterećenje linijski oslonjenih zastakljenih elemenata koji se koriste kao zidovi ispune.
NAPOMENA Primeri bočnih opterećenja su opterećenje vetrom i snegom, sopstvena težina nagnutog stakla i opterećenje od klimatskih uslova na izolacionim elementima od stakla.
Ovim standardom se daju preporučene vrednosti za sledeće koeficijente za staklo kao materijal:
– parcijalni koeficijenti materijala, γM;A i γM;v;
– koeficijenti za trajanje opterećenja, kmod;
– parcijalni koeficijenti za dejstva, γG, γQ, i ψ;
– koeficijenti za napregnute ivice, ke. Većina stakla u zgradi se koristi kao zidovi ispune. Zidovi ispune su u nižim klasama usled posledica od onih obuhvaćenih standardom EN 1990, tako da su predložene vrednosti za parcijalne koeficijente opterećenja γQ i γG date za zidove ispune.
Nosivost na bočna opterećenja je samo jedan deo procesa proračuna u koji takođe treba uključiti, na primer:
– opterećenje u ravni, izvijanje, bočno torziono izvijanje i sile smicanja;
– koeficijente sredine(npr. zvučna izolacija, toplotna svojstva);
– bezbednosne karakteristike(npr. performanse požara, karakteristike oštećenja u vezi sa bezbednošću ljudi, sigurnosti).
Životni ciklus
TRENUTNO
OBJAVLJEN SRPS EN 16612:2020 90.60
Završetak postupka preispitivanja standarda 4. 6. 2025.
